گندم تلخ: هستم

۱۳۸۶ شهریور ۱۶, جمعه

هستم

همچنان جمعه خوبی است. هوا خنک و باد موافق درجریان. در حال حاضر هم، کسی اینجا نیست جز، منو جنگل و خدا
زندگی همچنان زیباست و من همچنان تنها
اما شناور در آرامشی ناب
شناور در این لحظه نایاب
شناور در طول و عرض زمان
من همچنان با صدای بلبل جنگلی مست می‌شوم و با پیرهن باد بر فراز دریا می‌رقصم
هنوز پیرهن آبی رنگ چهارده‌سالگی به تن دارم و کودکانه تو را نگاه می‌کنم
همچنان خروسو بی‌وقت می‌خواند و من همچنان
هستم

۲ نظر:

افتاب پرست۱۶ شهریور ۱۳۸۶ ساعت ۱۶:۱۹
خدا رو شکر...
ایشالله همیشه باشی و همیشه خوب باشی.
پاسخحذف
پاسخ‌ها
رز آبی۱۷ شهریور ۱۳۸۶ ساعت ۲:۰۸
سلام
شکر :*
واسه همه این خوشی ها که داریم تو این روزا :*
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ شهریور ۱۶, جمعه

هستم

۲ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ