قدیمی‌ها یه چی می‌گفتن:
آدم باید نیتش درست باشه
مام از جایی که به نیات‌مون شکنمی‌کنیم، انشالله که خیره
خب هم‌محلی‌های قدیمی‌ای این‌جا دارم که بعضی گاه گداری این‌ورا می‌آن
امیدوارم بعضی برای دیدن این پست حتما این‌ور بیان
بعضی از شما را ناخواسته رنجوندم
چه روی صفحه و چه پشت صفحه
بعضی را بدفرم، تکوندم، البته
پشت صفحه
بعضی فکر کردند در فلان پست تلخ، منظور نظرم‌ند
قهر کردند، لب برچیدند
بعضی‌هام اصولا منو اشتباه فهمیدند
بعضی هم بزرگی کردن و با صبوری زبونم رو یاد گرفتن و
متوجه تصور خطاشون شدن و موندن
خلاصه که جمیع عالم و آدم، در این زندگی
شاید در جهان الست
شاید در زندگی‌های پسین و پیشین
جان پدرو مادرهاتون منو ببخشید
ما آدم‌یم و اومدیم برای آزمون و خطا داریم بزرگ می‌شیم
بزرگی به سن و سال نیست به ادراک آدمه که رو به بالا می‌ره
منم یکی از همین ذرات در سوی، کمال
خطا کردم ببخشیدم
بچگی فکر می‌کردم آدما در پیری از ترس مرگ آدم میشنحالا می‌فهمم، اون‌‌موقع که فکر می‌کردم بزرگ شدم، و دیگران را پیر می‌دیدم
نه جوان که بچه بودم.
فکر می‌کردم خودم آدم بزرگه‌ام که فهمیده خرس تو کوه تخم نمی ذاره
در نتیجه خطای زیادی هم کردم که در لحظه فکر می‌کردم
کاملا حق با من است
هم‌سایه، هم‌محلی، هم‌شهری ، هم‌هستی هر که هستی
نوکر پدر و مادر و جد بزرگوارتم
نفهمیدم.
به زبان مبارک به هستی اعلام کن
من را بخشیدی
لطفا
خواهش می‌کنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر