۱۳۸۵ مهر ۲۱, جمعه

مناجات قدر

خداوندا ببخش ضعف‌های کوچک و بزرگم را
تو کریم و بخشنده‌، من کوچک و خار
تو ببخش
خداوندا جاهلم جهلم برابر بزرگی‌ات ناپیداست
ببخش جهل‌های کوچکم را، ای ستار عیب پوش
به قلم زرین نگار سرنوشت‌ها را
به فال نیک ، به یمن خوش ، به ساعت مسعود. که
تو رسام عالمی و جهان رسم خط تواست
خداوندا ضعیف و ناتوانم
دست گیرم
ای سرورعالم
کودکم ولی صغیر نی‌ام
جز کنار تو که ولایت عشاق را تنها توراست
ای انگیزش هستی
ای عطر خوش شوق ، ذوق‌ ، کودکی و عشق

لحظه‌ی قصد

    مهم نیست کجا باشی   کافی‌ست که حقیقتن و به ذات حضور داشته باشی، قصد و اراده‌ کنی. کار تمام است. به قول بی‌بی :خواستن توانستن است.    پری...