عجب روزی شد امروز
دو روز پیاپی هی شایعه مرگ سر زبان‌ها چرخوندن انرژی‌ش
شد زلزله امروز فکر کن اگه به هدفش می‌خورد چی می‌شد؟
ولی خب، از شوخی و موج منفی و اینا که بگذریم
این تکونا بد هم نیست. وقتی منجر به مرگ و حادثه نیست
برای یکی دو روزی هم که شده به مرگ رجعت می‌کنیم. بهش فکر می‌کنیم و کمی با خلق خدا مهربان‌تر صحبت می‌کنیم
بلکه در این دقیقه نودی ، توشة آخرتی باشه
حالا گیریم که همین امشب بالاخره بزنه و اون بزرگه که همه ازش خوف دارن بشه
نه اصلا چرا راه دور می‌ری؟
بزنه و یه جنگ هسته‌ای بشه
روی چی حساب می‌کنیم که از بیماری‌ها فقط می‌ترسیم
به‌قول یادم نیست کی: تخت‌خواب جایی‌ست که نود درصد آدم ها در آن می‌میرند
اما هرگز خطرناک محسوب نمی‌شه
و این زندگی‌ست که ما را با جدایی، اندوه، یاس، دوری، از دست دادن و مرگ آشنا می‌کنه
گرنه که مرگ آخر ماجراست و بعدش کسی خبر نداره
چی به چیست
راستی ، تا این‌جا، زندگی کردی و راضی هستی اگه بنا شد بریم؟
بیاین تو رو خدا یه چوکه زندگی کنیم
یه نموره عاشق بشیم
و یه نمه خل و چل بزنیم
چی می‌شه؟ وقت نداریما
از من گفتن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر