پای حرف هرکس که می‌شینی از روزگار و اوضاع اقتصادی گله می‌کنه
و حق هم هست
اما این ما مردم مبارز ایرانیم که در هر شرایط، خیابان‌ها را ببین
سه روزه به زور از خونه درمیام
از دست ترافیک
وقتی این مردم را می‌بینم که با این همه فشار جهانی هنوز کمر خم نکرده و با شوق به استقبال عید می‌ىره
حتا با جیب خالی یا نیمه خالی
فهم می‌کنم که این ملت عجب دنده‌ی فولادی دارند!!
این ماییم
این قوم آریایی
با هم بدیم، به هم بد می‌کنیم، به هم حسد و فخر داریم
با هم می‌جنگیم ولی برای زندگی خود از هیچ تلاشی دست بر نمی‌داریم
ما ملت سر سخت ایران که به سنت‌ها با چنگ و دندون می‌رویم
و کدام نظام توان گرفتن فرهنگ را از ما داشت؟
فرهنگ یک ملت میراث معنوی یک کشور که هزاران سال در جنگ و خون هنوز زنده و
اسباب حیات‌مان می‌شود
همین‌که مجبوری حتا شده سالی یک‌بار خونه تکونی کنی
به دیدار اقوام بری و .... همه‌ی این‌ها ما را به زندگی متصل نگه می‌داره
زنده باشی ای ایرانی پر درد
چیزی نداری جز مبارزه و حفظ فرهنگ هزاران ساله‌ی دور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر