۱۳۸۶ فروردین ۳۰, پنجشنبه

واقعا که


امکان نداره تا لحظه مرگ بتونم خودم را بشناسم!
تا اون زمان حدوثی هست که هنوز واقع نشده تا بتونم عکس‌العملم را در اون مورد بدونم
نه تنها من، 

همه ما آدم‌ها
با علم به این چه کار خصمانه‌ایست داوری کردن،

 آنهم چنین تلخ و مطمئن
نویسنده محترم من برخلاف اعتقادم نمی‌تونم برای باور یا شناخت محدود شما آنهم تنها با خواندن چند صفحه هیچ‌گونه احترامی قائل باشم
همین قدر ما را بس که

پا برهنه وارد حریم دیگران نشویم و
دست و رو نشسته حرمت دری نکنیم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...