جان مادرتون حرف دهن من نذارید که، این وزارت فخیمه از ما بهترون به حد کافی با من مشکل داره
فقط گفتم: مرگ پایان هویت انسانی ماست. نام، سمت و هر گونه وابستگی " تعلقخاطر" که در حیطه ذهن و مغز بایگانی میشه
اتفاقا بیش از هر چیز به روح اعتقاد دارم چون، تجربهاش کردم
حالا نه تنها برای خودم روح قائلم بلکه برای تمام هستی
موجودیت روح را باور دارم
از باد و آب و گیاه تا من
خالق هستی، آگاهی ناب، روح حیات و انگیزش هستی است
ما حامل روح او هستیم" انسان خدایی" بی وکیل و وصی. تا لحظهای که روح در بدن حضور داره حیات ادامه داره و با ترک جسم ممات حادث میشه
روح حامل آگاهیهای گردآوری شده ما در تجربه زمینی است. نه اطلاعات صفر و یک. حتی برخی از عادات و نقاط ضعفی که نیاز به تصحیح داره و در تجربه زمینی باعث ایجاد آسیب به غیر از ما شده، با روح میره تا در تولد بعدی در مسیر تازه تصحیح کنیم. که البته همه فراموش میکنیم
حالا چرا و چی میشه؛ بحثی بلند و سنگینه که در وبلاگ نمیگنجه
اما من، تو، او همگی خداییم. بی واسطه و وابستگی به بیرون از خود
انسان صغیر نیست که نیاز به ولی داشته باشه
ee, hala chera naneh babamono vasat mikeshi, ok, fahmidam! ba in tozihat jadid shir fahm shodam! ama...
پاسخحذف