۱۳۸۶ مرداد ۹, سه‌شنبه

این همه‌اش غر می‌زنه


دیدی چی شد؟ 
پاک یادم رفته بود
با تشکر و سپاس فراوان از عطارد نارنین،

من باب تذکر از برای تشویق و قدردانی
بدین وسیله از همه رفقا و نارفقا که این سوتی ها و نقد‌های گران‌مایه‌ شان باعث افزایش الهامات و سوژه‌های بدیع و بی‌ترمز من گشته
عمیقا. قلبا. جانن. عمرا. فداتون‌ شم ........................... سپاس‌گزار هستم
بابا من همه چیز و به خودم می‌گیم
آی مردم!

 من مسئولیت هر چی سه‌کاری و سوتی و چیزهای دیگری که هر لحظه، حال یکی را گرفته، قراره، بگیره و خواهد گرفت را، شخصا می‌پذیرم
 تقصیر من چیه تو باور نداری دهاتی هستم.

می‌گی نه از همشهریم بپرس. اونم چه دهاتی خالص و اساسی هم
از نوع چند آتیشه

من و قمری‌های خونه

    یک عمر شب‌های بی‌خوابی، چشمم به پنجره اتاق بود و گوشم به بیرون از اتاق. با این‌که اهل ساعت بازی نیستم، ساعت سرخود شدم.     ساعت دو صبح ک...