بد هم باشیم؟
اصلن بد یا خوب رو کی تعریف می‌کنه؟
کی تائید می‌کنه که خوب حتمن خوبه
خوب یعنی چیزی که برای همه خوب باشه و تو آیا چیزی رو در هستی سراغ داری
که به تمام خوب باشه؟
برای تو خوب باشه؟. برای من باشه؟ برای مرد، زن؟
کوچیک، بزرگ، پیر ، جوان، سیاه سپید
اما چنین خوب هرگز وجود نخواهد داشت
کسی رو می‌شناسم که نمی‌تونه لب به برنج بزنه
مگر برنج بده؟
نه برای او بد است
سایر اقلام هستی هم بدین شکل است
پس ما هیچ چیز خوب یا بد نداریم و همه چیز نسبی‌ست
در نتیجه کل جامعه‌ی بشری تحت این قانون قرار می‌گیره
مثلن
هیتلر بد
ولی بالاخره یک نفر در این دنیا او رو خوب می‌دیده؟ یا نه؟
یعنی هیچ کسی روی خوب اون آدم رو هرگز ندید؟ یا اصلن نداشت؟
پس او عشق یواشکی چی؟
بالاخره هر آدمی یه چیز خوبی داره که برای یک نفر هم که شده دوست داشتنی باشه
اما همه‌ی ما، نمی‌تونیم تحت هیچ شرایطی ؛ هیتلر بشیم
یعنی نمی‌شه گفت، اگر هیتلر بخشی هم خوب داشته، یعنی اویی هم که خوب تمام عیار است
هم حتمن می‌تونه بدی بالقوه در وجودش رو به فعل در بیاره
مثلن من از سر فقر به فحشا یا دزدی رو بیارم؟
امکانش نیست، زیرا از کودکی در جهت یه‌چیزهایی هدف‌مند شدم که
هیچ گاه قادر به انجام آن نخواهم بود
نمی‌شه من و هیتلر مانند هم باشیم
اما می‌شه در او هم ذره‌ای خوبی یافت
با حساب من در هستی خوب سوار بر ماجراست
ای خدا این خوبی رو روز افزون کن بل‌که یه نموره جهان نفس بکشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر