امسال، چهارمین سالی‌ست که ایشان به تخت پادشاهی نشسته و داره گل می‌ده
این رو همون آذر ماه کاشتم
هنوز هم تا رسیدن به گل‌ها از همه عقب‌تره
لاجون ولی مقتدر
اگر باقی سنبل‌های امسال هلندی باشه؟
این لابد ایرونی‌ست؟
زیرا هیچ سالی زودتر از این به گل نرسیده
البته سال گذشته، دو گل رو به فاصله‌ی نزدیک به ده یا پانزده روز داد
امسال از قرار هر دو رو با هم
شاید از حضور باقی سنبل‌ها به وجد اومده؟
پیازش شده یه نموره، ولی با تمام این‌ها باز سبز می‌شه، به سمت نور می‌ره
و از زنده بودن اندک‌ش راضی و شاد
این‌ها قدر زندگی کردن و بودن رو به تمام می‌فهمند
از هر ثانیه‌اش استفاده می‌کنه
کاری نداره یک ماه دیگه نیست
حالا که هست به وظیفه‌ی ذاتی‌ش عمل می‌کنه
هیچ‌گاه هم قهر نمی‌کنه که:
اهکی. من اصلن نمی‌خوام عمرم انقد کم باشه؛ برم تا سال دیگه جیک نزنم و بازم در بیام؟
این کارها رو ما بلدیم
ما جماعت بشری
دو دوتا، چهارتا
راه می ده؟
نمی ده؟
چه‌قدر؟
چه‌طور؟
چه‌وقت؟
چرا؟
و الی آخر
به خودم می‌آم می‌بینم، وقت رفتن و هنوز تصمیم نگرفتم
چه‌طور زندگی کنم
یا اصلن یکی نیومد جای من زندگی کنه
چرا هیچ‌کی به‌من شادی نمی ده؟
برای گیاه، شادی رشدی‌ست که هر لحظه می‌کنه
هر ثانیه‌ای که به عمر گل، بسی دراز است و با هنگام ما اندک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر