آرامش درون

بدی داستان اون جاست که ما تا شروع به کار بر روی خود می کنیم
چنان انتظار تغییر در تمام جهات داریم که
پاک فراموش می کنیم تازه این فقط ما هستیم که داره روی خودش کار می کنه و سایرین
هم چنان جایی هستند که همیشه بودند
این منم که نباید از بی توجهی اطرافیان به افکار و رفتار شان, آزرده بشم
این منم که باید نگرش‌م رو نسبت به زندگی و جای گاه آدم‌های زندگی‌م  عوض کنم
نباید انتظاری، خواستی ، قضاوت .... درباره یا نسبت به کسی وجود داشته باشه و الی آخر
آن‌چه که باید رشد یا تغییر کنه
نگرش و برخوردهای من بیش نیست


اما
این دو روز و دیدن آدم‌های بیشتری نسبت به ایام معمول متوجه شدم
فکر می‌کنم 
حرص می‌خورم
دلم می‌خواد بپرم یه چیزی بگم
این منم که هنوز از بالا به مردم نگاه می‌کنه
و خیلی کارهای دیگه و فقط آموختم سکوت کنم
در درون هم‌چنان آشوب باقی‌ست
و این هیچ خوب نیست و نتیجه‌ی تنهایی مفرط می‌تونه باشه
تو وقتی در دنیا رو ببندی و کسی نباشه که انگولک‌ت کنه، معلومه خدا می‌شی
مهم اینه وسط آدم‌ها باشی و سکوت درون در تو جاری باشه
نه فقط سکوت کردن
خدایا امسال من رو متحول کن تا حقیقتن به آرامش درون برسم