به ساعت این خونه، عید شروع شده وخدا به همسایه‌های رحم کنه که خواب بودند
این‌که، خرید عید به سنُت کودکی با دخترها انجام می‌شه،
یکی از مراسمی‌ست که این سال‌ها با چنگ و دندون حفظ کردم
امشب حس تازه‌ای داشت.
می‌دیدم ، پریا مثل همیشه با فاصله شرکت داره و پریسا در مغز ماجرا
پر از هیجان و شادی همان وقتی که، یه دختر کوچولو بود و هنوز همسر، آقای شوهرم بودم
خب این‌ها صحنه‌هایی‌ست که جناب پدر هرگز حتا تصویرش را بلد نیست
هیچ موقع ، هیچ کجا کنار دخترا نبوده و هم‌چنان هم نیست
به عبارتی دخترها خاطرة چندانی با او ندارند و مکاشفة جهان‌شون از این‌جا شروع و امتداد یافت
حالا مهم نیست در این خونه آقای همسر نداریم. اما من اصل ماجرا را که باید دارم
زیاد هم لازم نیست بیست سال آدم چشم باز کنه و هر روز یکی رو ببینه
این‌که یه نموره حکمت گربه‌سانی بود و حدیث پیف بو می‌دة جناب گربه
مخلص کلام این‌که این سال‌ها به زور هم که شده در مراسمات سهم مادریم را گرفتم
و خاطره ساختم
از کیسة هر کی نساخته رفته
راستی
شما چطوری؟
خوبی؟
چه حس خوبی‌ست عید؟
حتا بی لباس نو و کفش و جوراب
همین که صحبت از عید می‌شه دل آدم شاد می‌شه وای به وقتی که
خونه پر از گل‌دان‌های لاله و سنبل و شب‌بوست
ماهی قرمز در تنگ چرخ می‌زنه و لالة دو رنگ امسال
باب تازه‌ای بر سفرة عید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر