۱۳۸۷ تیر ۳, دوشنبه

روز زن


گلي جان
شعري براي تو به مناسبت روز زن سرودم
گرچه ميدونم که شعر من
در اندازه هاي وجود شاعرانه‌ات نيست

ای مانده در هوای.پاک صدای بودن
با او بهانه ای کن.اغاز تا رهیدن....فرجام نقش و تندیس.اندیشه ای به پا کن
با دست خوش اهورا. در این کویر سودن....از نقش تا به تندیس. یک قالب دگر زن
از اعتبار هستی...از لحظه های بودن..اشراق عارفانه.با کس نمیتوان گفت
الا به دلسپاری..چون کوه استدین
دیوانه گون من و من.پرواز دیگری شد
درانتهای مستی..شوقی به سر دویدن.(شعر من)..تقديم با مهر و احترام بايسته قلبي

۲ نظر:

زمان دایره‌ای

     فکر کن زمان، خطی و مستقیم نباشه.  مثلن زمان دایره‌ای باشه و ما همیشه و تا ابد در یک زندگی تکرار شویم. غیر منطقی هم نیست.  بر اصل فیزیک،...