۱۳۸۷ تیر ۳, دوشنبه

روز زن


گلي جان
شعري براي تو به مناسبت روز زن سرودم
گرچه ميدونم که شعر من
در اندازه هاي وجود شاعرانه‌ات نيست

ای مانده در هوای.پاک صدای بودن
با او بهانه ای کن.اغاز تا رهیدن....فرجام نقش و تندیس.اندیشه ای به پا کن
با دست خوش اهورا. در این کویر سودن....از نقش تا به تندیس. یک قالب دگر زن
از اعتبار هستی...از لحظه های بودن..اشراق عارفانه.با کس نمیتوان گفت
الا به دلسپاری..چون کوه استدین
دیوانه گون من و من.پرواز دیگری شد
درانتهای مستی..شوقی به سر دویدن.(شعر من)..تقديم با مهر و احترام بايسته قلبي

۲ نظر:

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...